I'm an ocean in your bedroom

Κάθισε στην άκρη του κρεβατιού, λίγο πιο βαρύς απ'ότι συνήθως. Είχε μόλις πλύνει τα δόντια του και μπορούσε με τη γλώσσα να νιώσει κάτι απομεινάρια οδοντόκρεμας στον ουρανίσκο του. "Η οδοντόκρεμα είναι το πιο ουδέτερο είδος σαπουνιού που υπάρχει. Το σαπούνι περιέχει λάδι. Κάποιες φορές όμως χρησιμοποιούμε σαπούνι για να ξεπλύνουμε το λάδι. Τι να σημαίνουν όλα αυτά και τι ώρα να είναι;" Αποφάσισε να σταματήσει τους συνειρμούς. Το ξυπνητήρι ήταν ήδη ρυθμισμένο για τις 7, αλλά το τσέκαρε ούτως ή άλλως. Είναι από αυτά που κάνεις παρ'ότι είσαι σίγουρος πως τα έχεις κάνει ήδη. Ξέρεις. Είσαι εκεί; Μα φυσικά και είσαι. Απλά τσέκαρα.

Κοίταξε λίγο τριγύρω. Το παράθυρο ήταν εντελώς κλειστό, το κρεβάτι ατσαλάκωτο, η πόρτα κλειστή επίσης, οι παντόφλες του στη θέση τους. ΟΥΦ. Ένας μικρός αναστεναγμός. Ώρα για ύπνο. Άνοιξε το πάπλωμα και χώθηκε από κάτω. Το κρεβάτι ήταν πολύ κρύο αλλά τι πείραζε; Έχει ξαναγίνει. Κοίταξε το ταβάνι για τελευταία φορά και έκλεισε τα μάτια. "Ποιός κοιμάται ανάσκελα διάολε;"

Πέρασε μια ώρα. Είχε πάει 3. Άνοιξε τα μάτια και κοίταξε το ρολόι. Σιγά μην τον είχε πάρει ο ύπνος τόσο εύκολα. Γύρισε στο πλάι. Κούνησε λίγο τα πόδια του που τώρα πια είχαν ζεσταθεί. "Πάμε πάλι, άλλη μια φορά."

Άλλη μια ώρα. Ούτε καν κοίταξε το ρολόι αυτή τη φορά. Ρουθούνισε δυνατά και έκλεισε με δύναμη τα μάτια. Τι αηδία να μην σε παίρνει ο ύπνος όταν πρέπει. "Ας ξαναπροσπαθήσουμε, έλα, κάποια στιγμή θα γίνει." Η επιμονή του να κοιμηθεί ήταν αξιοθαύμαστη. Σχεδόν έφτανε τη δική μου.

Μέσα σε λίγα λεπτά άκουσε κάτι να στάζει. Άνοιξε τα μάτια και κοίταξε τριγύρω. Όλα ήταν στεγνά. Γύρισε απ'το άλλο πλευρό και κοίταξε την πόρτα μέχρι που τα βλέφαρά του έπεσαν ΠΑΦ κάτω.

Πέρασε κάμποσο. Πάλι νερό. Ήταν σίγουρος πως άκουσε νερό. Άνοιξε τα μάτια. Εστίασε κάτω στην πόρτα, στο άνοιγμα από το πάτωμα, μια μικρή κηλίδα νερού ερχόταν σιγά στο δωμάτιο. Τώρα τα μάτια ήταν διάπλατα ανοιχτά. Δεν σηκώθηκε καν να δει από πού έρχεται. Απλά καθόταν εκεί, ξαπλωτός μέσα στο πάπλωμα, και κοιτούσε.

Η κηλίδα άρχισε να μεγαλώνει επικίνδυνα. Είχε φτάσει τα πόδια του κρεβατιού. Άρχισε να τρέχει νερό απ'την κλειδαρότρυπα. Και λίγο μετά απ'τα πλάγια της πόρτας. Το χαλί είχε γίνει μούσκεμα. Ένα τρίξιμο. Η πόρτα έτριζε. Το νερό μαζευόταν στο πάτωμα, είχε ξεπεράσει το χαλί. Τι ώρα να ήταν; Ποιός νοιάζεται για την ώρα, εδώ μπαίνουν νερά χωρίς λόγο.

Το τρίξιμο δυνάμωσε, τα νερά άρχισαν να μπαίνουν με πίεση απ'τα πλάγια, η πόρτα άρχισε να κυρτώνει. Κάτι κυρτώνει την ξύλινη πόρτα. Προσπαθεί να την παραβιάσει.Τα μάτια του γυάλισαν και στρογγύλεψαν και σταμάτησε να αναπνέει για να ακούσει πιο προσεκτικά. Τα πόδια του έκαιγαν μέσα στο πάπλωμα. Ένα πολύ δυνατό τρίξιμο της πόρτας και έπειτα μια παύση.

Παύση. Και μια γρήγορη σκέψη: "Τι ώρα να είναι;"

Και τότε η πόρτα υποχώρησε, και εισέβαλε ένας τεράστιος όγκος νερού που δεν υπολόγιζε τίποτα, γέμιζε το δωμάτιο και παρέσυρε τις καλοτακτοποιημένες παντόφλες του και το κομοδίνο με το συνεπέστατο ξυπνητήρι. Ένας σπαρταριστός ήχος που θα μπορούσε να είναι το πιο εκκωφαντικό πράγμα που έχει ακούσει ποτέ. Δεν σταματούσε να μπαίνει νερό. Πλημμύριζε το δωμάτιο. Με τι ταχύτητα να πλημμύριζε το δωμάτιο; Και τι ώρα να είχε πάει; Λύσσα κακιά με την ώρα.

Δεν ήταν φόβος. Ένιωθε ένα άλλο πράγμα, που έμοιαζε με ανυπομονησία, ενδιαφέρον, λαχτάρα. Το νερό σκέπαζε τα πάντα, το πάπλωμα άρχισε να επιπλέει, τα πόδια του κινούνταν χαλαρά. Δεν κολυμπούσε, απλά υπήρχε. Κοιτούσε με δέος το νερό που δεν έπαυε λεπτό να επιτίθεται στα πάντα. Κοιτούσε και κοιτούσε και δεν χόρταινε.
Και τότε άκουσε μια φωνή μέσα στο κεφάλι του.

"Είμαι ένας ωκεανός μέσα στο δωμάτιό σου.

Θα σε τυλίξω και θα σε παρασύρω. 

Θα σε κάνω να τα ξεχάσεις όλα και δεν θα λυπηθώ τίποτα. 

Μπορείς να κοιμηθείς ήσυχος. 

Εγώ θα σου δείξω τα πάντα. 

Μόνο πες μου πού θες να πας."

Δεν περίμενε να ακούσει άλλα. Απλά έκλεισε τα μάτια και χαμογέλασε μέσα στο κεφάλι του. Όσοι δεν ξέρουν ποτέ τι ώρα είναι, είναι ευτυχισμένοι.