Canopus


Να προσέχεις τις Δευτέρες, τις Παρασκευές και όλες τις υπόλοιπες μέρες των οποίων τα ονόματα δε θυμάμαι. Να προσέχεις τη βροχή και το χιόνι. Να προσέχεις από Ιούλη μέχρι Ιούνη, μη σε πατήσουν με τα μεγάλα τους ποδάρια, γιατί θα σε αφήσουν μόνο, γέρο και διαλυμένο.

Να μένεις μακριά ώστε να ακούς αλλά να μην ακούγεσαι. Να μην κάθεσαι πολύ κοντά σε αυτούς που τα μαλλιά τους δε φωτίζουν. Να μην πέσεις σε κανενός τα χέρια, γιατί τα χέρια αγκαλιάζουν και σπρώχνουν ταυτόχρονα. Να μην ακούς ποτέ τραγούδια που θα ήθελες να έχεις γράψει εσύ. Να μη φεύγεις, και να μην υπόσχεσαι πως θα γυρίσεις.

Να αποφεύγεις τους ναύτες. Να κάνεις πως δεν ακούς τις φωνές αυτών που καταπίνουν νερό για ώρες. Να μην αφήνεις την άσφαλτο να υποδύεται τη θάλασσα και να σου καλύπτει τα πόδια ως το γόνατο. Να μη γράφεις τραγούδια για λεωφόρους και ανθρώπους που πνίγονται μέσα στην τρέλα τους. Να μη θυμάσαι αυτούς που κάθονταν πάντα μόνοι τους, να μη λυπάσαι αυτούς που μετάνιωσαν για τη ζωή τους, να μη θυμώνεις με όσους δε θα έχεις για πάντα.

Να κοιτάς τα φρούτα στο ψυγείο με συμπόνοια, η ζωή τους δεν είναι εύκολη. Να αποφεύγεις τα μήλα που βαριέσαι να μασήσεις. Να μην ανυπομονείς να το σκάσεις. Να μη φαντάζεσαι και να μην επινοείς. Να μη δίνεις τίποτα που θα σου λείψει. Να μην πάρεις τίποτα από κανέναν. Να πίνεις τον καφέ σου χωρίς ζάχαρη, αλλά να μην τελειώσει ποτέ η γλύκα μέσα σου.

Να μην εύχεσαι να σε απορροφήσει το πάτωμα σα τεράστιο μαλακό σφουγγάρι. Να μη βαριέσαι στη δουλειά σου. Να μην κλαις για την κατάντια σου. Να μην απορείς για το πού ξοδεύεις τα χρόνια σου. Να μην φοβάσαι τα ατυχήματα που συμβαίνουν μόνο όταν δε σε κοιτάει κανείς. Μην βοηθήσεις ποτέ κανέναν να καταπιεί το ίδιο του το κεφάλι. Μην μπαίνεις συχνά σε αεροπλάνα. Να ζεις κάτω από τις ρίζες ενός δέντρου, και να ξυπνάς κάθε μέρα με την ψευδαίσθηση ότι φυσάει από κάποιο μπαλκόνι.

Μην αγανακτείς με τα βιβλία που δεν τελειώνουν. Να μην ανάβεις φωτιές και να αποφεύγεις όσες έχουν ανάψει ήδη. Μη ζητάς τίποτα που δε χρειάζεσαι. Μην παραδεχτείς ποτέ πως χρειάζεσαι κάτι. Μην καταπιείς ποτέ τον κόμπο στο λαιμό σου και να μην ξεχάσεις ποτέ να ψάχνεις.

Να μη δεις ποτέ το τέλος σου.

Να προσέχεις. Θα προσέχω κι εγώ.