Gabriel

Σκέψου να πας κοντά, και να το σκουντήσεις με ένα κλαδί. Μην τσατιστείς αν δεν ξυπνήσει αμέσως, δεν νομίζω ότι κοιμάται, απλά σε αγνοεί. Προσπάθησε πάλι, λίγο πιο δυνατά και απότομα αυτή τη φορά. Θα τσατιστεί και θα σου ορμήξει. Αλλά τα κάγκελα είναι πολύ πυκνά και ούτε το το δάχτυλό του δεν χωράει να βγάλει. Είσαι ασφαλής. Καλό θα ήταν να μην γελάσεις, από σεβασμό. Θα προσέξεις σίγουρα το ταβάνι που είναι χαμηλό και σχεδόν ακουμπάει στο κεφάλι του. Το έχεις ξανακάνει. Ίσως βέβαια νιώσεις κάπως άσχημα, αλλά δεν φταις εσύ γι αυτή την κατάσταση (φυσικά και φταις).
Θα σε κοιτάξει, πρόσεξε μη χαθείς σε τίποτα βλέμματα. Τα μάτια τέτοιων υπάρξεων είναι συνήθως σκούρα (όχι σε χρώμα), υγρά και αδέξια. Δεν ουρλιάζουν, κατηγορούν ψιθυρίζοντας. Αλλά ανοίγουν τρύπες που κανείς δεν μπορεί να κλείσει, και εκεί μέσα πέφτουν όλα τα ωραία πράγματα που κάνεις. Θα προσπαθείς να γεμίσεις και δεν θα μπορείς. Θα κάνεις, θα κάνεις,και σε κάθε απογραφή όλα θα είναι μουντά και αραχνιασμένα.
Τέτοια βλέμματα αδειάζουν, αλλά δεν το καταλαβαίνεις όταν συμβαίνει. Σκέψου βρώμικα χέρια, που βρίσκονται μπροστά σε μια πολύ λεπτή μεμβράνη από όλες τις άμυνες που έχεις δημιουργήσει. Θα τη σκίσουν χωρίς δεύτερη σκέψη. Θα την εξαφανίσουν με θυμό και βία ρουθουνίζοντας. Δεν θα αφήσουν τίποτα που να θυμίζει ότι κάποτε δεν είχες τρύπες. Θα ανοίξουν παντού μεγάλα χαοτικά κενά που θα φαίνονται μόνο από συγκεκριμένη οπτική γωνία. Μη βάλεις χρωματιστά γυαλιά ή ηλίθια μαγικά καπέλα. Αυτή η μέθοδος έχει αναπτυχθεί πολύ πριν αρχίσουν να σέρνονται μονοκύτταροι οργανισμοί στο χώμα του κόσμου. Είναι πολύ καλά δομημένη και επεξεργασμένη από ατσάλινα μυαλά. Μην κοιτάς που γίνεται πράξη από αδιάφορα μάτια. Είναι κάτι σαν μεταμφίεση, για να μην καταλαβαίνεις τι γίνεται και να μην αποστρέφεις το βλέμμα σου. Τέτοια βλέμματα σε κάνουν να τα λυπάσαι, αλλά η λύπηση είναι το κλειδί. Γιατί θα σε τσακίσουν, θα σε εξαφανίσουν. Θα σοδομίσουν ότι καλό έκανες ποτέ, και μετά θα γελάσουν νευρικά. Δεν τα νοιάζει που σε λίγο θα αποχωρήσουν. Καταστρέφουν ότι μπορούν όσο προλαβαίνουν. Αγγιστρώνονται και τραβούν, τσαλαπατούν και διαλύουν. Δεν θα μείνει τίποτα όρθιο.
Εύχεσαι να μπορούσες να αγγίξεις χωρίς να πάθεις τίποτα άσχημο ε; Το ήξερα. Σε μαγεύει η ανάσα που γίνεται ολοένα και πιο έντονη. Όλοι αυτό παθαίνουν. Είναι συγκινητικό να βλέπεις το δημιούργημά σου να υποφέρει. Είναι κάτι σαν πεμπτουσία. Είναι κάτι σαν εξάρτηση, σαν να μην έχεις ενέργεια και διάθεση να κάνεις τίποτα άλλο. Το δημιούργημά σου ήταν ατελές και το τιμώρησες. Του έκανες δώρο σπασμένους καθρέφτες και μικροσκοπικά φορέματα. Το έκανες να νιώσει αδέξιο, του είπες ότι περνάει απαρατήρητο και ότι σε λίγες ώρες δεν θα υπάρχει πια.
"Δεν σε ξέρω και δεν με αφοράς. Ό,τι έγινε και ό,τι θα γίνει είναι δικό σου φταίξιμο. Βρωμάς εγκατάλειψη και έλλειψη παραδειγματισμού. Δεν είσαι κομμάτι μου."
Το δημιούργημά σου είναι μπερδεμένο, ημιμαθές και ανομοιογενές. Τα συντρίμμια από τα οποία είναι φτιαγμένο δεν έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους. Όλα δικά σου συντρίμμια φυσικά. Επίτηδες τα έδεσες με συνήθειες. Συνήθειες-κλωστές. Με το που σηκώθηκε άρχισε να διαλύεται. Με το που προσπάθησε να κάνει ένα βήμα ξεκίνησε να πονάει σε σημείο που να θέλει να ξεσκίσει ότι με υπομονή είχες βάλει σε τάξη πάνω του. Σε κοίταξε τότε, δεν μπορεί να μη θυμάσαι το βλέμμα. Αλλά εσύ έκανες πως δεν είδες. Ήξερες ότι είχες περάσει ώρες, μέρες, μήνες δουλεύοντας πάνω του, προσπαθώντας να βρεις τον τέλειο τρόπο για να διαλυθεί. Φυσικά δεν διαλύθηκε εντελώς, αλλιώς τι θα είχες τώρα να βάλεις στο κλουβί σου;
Δεν ξέρω μετά τι θα γίνει. Ίσως συνεχίσει να σε κοιτάει για λίγη ώρα. Ίσως επιστρέψει στην αρχική του θέση, ακουμπώντας πίσω την πλάτη του και κλείνοντας τα μάτια. Εσύ θα συνεχίσεις να το κοιτάς. Είναι έρωτας με μια άσχημη και θλιβερή εικόνα. Επαναλαμβάνω για να είμαι σίγουρη ότι το κατάλαβες: εσύ ευθύνεσαι. Αλλά είσαι τόσο στον κόσμο σου. Αγνοείς καταστάσεις και δεν αναγνωρίζεις τίποτα. Χαίρεσαι που τα κάγκελα είναι κρύα και που υπάρχει βρώμα και κακές μυρωδιές σε κάθε γωνιά του κλουβιού. Θα περιμένει υπομονετικά, ξέρει ότι από σένα εξαρτάται. Το εκνευρίζει λίγο που στέκεσαι με περηφάνια απ'έξω. Αλλά αυτό είναι το λιγότερο από τα προβλήματά του. Δεν μπορεί να κοιμηθεί όμως ξέροντας ότι στέκεσαι και το κοιτάς. Γι'αυτό φύγε για λίγο, και επέστρεψε μετά από κάμποση ώρα. Άστο να μαζέψει δυνάμεις, αλλιώς πώς θα σε διασκεδάσει; Μην είσαι αχόρταγος.
'Οταν φύγεις κλείσε το φως και την πόρτα,αλλά όχι τελείως. Να αφήσεις μια μικρή χαραμάδα για να μπαίνει ελάχιστο φως. Είναι πράξη ύπουλη και κοροϊδευτική, αφού ούτως ή άλλως, το κλουβί είναι από μόνο του κρύο σκοτάδι. Δεν περίμενες να σου δώσω συμβουλές ε; Είπαμε, αν κάνουμε κάτι να το κάνουμε σωστά. Εγώ απλά συμπληρώνω, το μεγαλούργημα είναι αποκλειστικά δικό σου. Τα κατάφερες. Πάλι.