'Αημ χιο χίριουχλι γιου γκάηχ.

Έχω κάτι γύρω από το λαιμό μου και αυτό δεν επιτρέπεται μιας και ήρθε η άνοιξη και το ξέρω πως πρέπει να βγω έξω να παίξω με τα άλλα παιδάκια, αλλά ενδόμυχα χαίρομαι που αποφάσισα να πάρω σκούρες κουρτίνες γιατί έτσι μπορώ να κρατάω τις εποχές έξω από το σπίτι μου. Πού και πού τις ανοίγω βέβαια και φωνάζω ΔΕΝ ΣΑΣ ΣΥΜΠΑΘΩ ΠΑΙΔΑΚΙΑ και μετά τις κλείνω και χαμογελάω γιατί κανείς δεν ξέρει. 


Η συνείδησή μου τρέφεται πολύ καλά: τρώει τον φόβο μου για πρωινό, μεσημεριανό και βραδυνό.