Ήθελα να 'ξερα, δεν είστε ευτυχισμένοι;

Θα έρθει η στιγμή που κάποιος θα σταματήσει να περιγράφει. Και τότε η ασημένια γάτα θα χωνέψει το ποντίκι που κάθεται αναποδογυρισμένο στην κοιλιά της και μόλις το κάνει αυτό θα νιώσει πολύ μόνη και αυτό το αίσθημα θα της προκαλέσει μια τρομερή ευτυχία.  Και τα φυτά θα σπάσουν τις γλάστρες και θα ριζώσουν στο μάρμαρο και θα καμπουριάσουν κάτω απ΄το ταβάνι για να χωράνε, και τα πλήκτρα του πιάνου θα ανοίξουν την πόρτα στον πρώτο και θα αρχίσουν πηδώντας να ανεβαίνουν τα σκαλιά για να φτάσουν στον δεύτερο και να χτυπήσουν την πόρτα μου να μπουν μέσα, και μόλις μπουν θα τακτοποιηθούν στη σωστή θέση και θα κουρδιστούν μόνα τους. Και η κουζίνα θα μυρίζει όμορφα και τα μυρμήγκια δεν θα σουλατσάρουν πάνω στους πάγκους. Θα μένουν κύριοι στη φωλιά τους.

Θα έρθει η στιγμή που δεν θα πονάνε πια τα χέρια μου όταν ξυπνάω και θα έχω ήρεμο κεφάλι που δεν θα είναι γεμάτο δηλητήριο. Θα πάρω όλες τις φωτογραφίες που έχω ερωτευτεί και θα τις κολλήσω με σάλιο τη μια δίπλα στην άλλη και θα φτιάξω μια φωλιά να πηγαίνω να κοιμάμαι τα απογεύματα. Και όλα τα γράμματα που έχω γράψει θα παραδοθούν εκεί που πρέπει και θα διαβαστούν από τα σωστά μάτια και δεν θα κάθονται μέσα στην οθόνη μου να πιάνουν χώρο.  Και θα αποχωριστώ όλα τα πράγματα που με έχουν αφήσει πίσω τους χωρίς να το ξέρω αλλά δεν θα έχει σημασία γιατί κανείς δεν θα περιγράφει πια.

Και εκεί που θα περπατάω στην Ομόνοια θα νιώσω ένα μικρό χεράκι να πιάνει το χέρι μου και θα γυρίσω να κοιτάξω κάτω και θα είναι η μικρή Μυρτώ με τις αστείες αφέλειές της και τα κόκκινά της παπούτσια. Θα την κρατώ γερά και θα περπατώ λίγο πιο σιγά για να με προλαβαίνει και ίσως να βουρκώσω από ευτυχία γιατί κανείς ποτέ δεν καταλαβαίνει το λόγο που ουρλιάζω όταν κάποιος επιστρέφει από το παρελθόν. Δεν θα πω τίποτα όμως για να μην την τρομάξω. Θα προσέχω όταν περνάμε το δρόμο και θα χαμογελώ μέσα στο κεφάλι μου όταν την ακούω να σιγομουρμουρά λέξεις. Και θα νιώθω ήσυχη και ασφαλής καθώς θα περπατάμε χέρι-χέρι μπροστά από τη Σταδίου χωρίς να κοιτιόμαστε.

Μερικές φορές η ζωή μου πέφτει πολύ βαριά, μικρή Μυρτώ. Συγνώμη αν σε απογοητεύω.