*όλα τα παρακάτω γεγονότα γίνονται ταυτόχρονα*
Οι σοβαροί σκύλοι κρεμάνε τα γυαλιά τους στο λαιμό τους και βγαίνουν απ'τις βιβλιοθήκες περπατώντας ήρεμα στο δρόμο γιατί αρκετά διάβασαν και ως εδώ, και μια κόκκινη τεράστια χλαπάτσα σκεπάζει την πόλη σαν να την αγκαλιάζει με τα μεγάλα ημιδιάφανα χέρια της και αφού τα καλύπτει όλα ξαπλώνει ανάσκελα χαμογελώντας με ευχαρίστηση προς τα πάνω ενώ στα αστεράκια (ω!) κρέμονται από τις κλωστές των ρούχων τους μικροί ασημένιοι χορευτές που κάνουν φιγούρες στον αέρα και στη θάλασσα χιλιάδες ψάρια βγαίνουν προς την επιφάνεια προσπαθώντας να κάνουν γκριμάτσες για πρώτη φορά στην ψαροζωή τους και πολλά κεφάλια χωρίς σώμα βγαίνουν απ'τα κουτιά τους και αράζουν πάνω σε βουνοκορφές χωρίς να κάνουν ερωτήσεις το ένα στο άλλο και απλά κοιτάνε το ηλιοβασίλεμα και τα φυτά προσπαθούν να χαμογελάσουν και μια μικρή φωτιά γράφει ένα μικρό τραγούδι επιτέλους και όσα πόδια θάβονται στην άμμο παύουν να κρυώνουν και τα κουνούπια γίνονται όλα φιλικοί συγκάτοικοι στο οικοσύστημα και οι λάμπες μπορούν να ανάβουν χωρίς να παράγουν απαραίτητα ιδέες, και μερικοί μπορεί να έχουν βαρεθεί τη ζωή τους γιατί τα μέσα τους είναι ένα χάλι αλλά επιμένουν να κυνηγάνε ασήμαντα προβλήματα που βλέπουν τριγύρω τους όπως κυνηγάνε τα φωτάκια απ'τα λέηζερ οι γάτες πάνω στα χαλιά λες και είναι ζωντανοί οργανισμοί και κάποιοι άλλοι τους κοιτούν αλλά προσπερνούν και κάποιοι άλλοι αποφάσισαν πως δεν θέλουν να ξαναφτιάξουν ποτέ τίποτα και ίσως αναρωτιούνται γιατί έχουν κόλλα στα χέρια τους και γιατί δεν μπορούν να βγάλουν άχνα και στα συντριβάνια επιπλέουν πλαστικά κουτάλια του γλυκού και ένα χρυσόψαρο ρεύεται και στον αέρα αιωρούνται μικρά ζάρια για περαστικούς αναποφάσιστους και τα πουλιά βγάζουν έξω τα κανονικά τους πόδια που είναι πιο μακριά απ'τα ανθρώπινα και αρχίζουν να τρέχουν στα πεζοδρόμια σα παιδάκια που σχολάνε την παρασκευή και ένας ανακάλυψε πώς να κρατάει τις μυρωδιές των αγαπημένων του παγιδευμένες σε δοχεία και τα καπέλα χωράνε σε όλα τα κεφάλια και οι πόρτες όταν κλείνουν βγάζουν ένα ήχο χαχανητού και τα βιβλία γίνονται όλα πολύχρωμα και μονοσέλιδα και κανένας δεν έχει να πει τίποτα δυσάρεστο και κανείς δεν αποθηκεύει τίποτα και κανείς δεν πετάει τίποτα και κανένα φορτίο δεν είναι βαρύ πια και όλοι μπορούν να ξεχάσουν αν το επιθυμούν και όλο αυτό το κείμενο περιέχει μόνο ένα κεφαλαίο γιατί στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για γράμμα αλλά για τρύπα που κάποια στιγμή θα κλείσει, δε μπορεί
Οι σοβαροί σκύλοι κρεμάνε τα γυαλιά τους στο λαιμό τους και βγαίνουν απ'τις βιβλιοθήκες περπατώντας ήρεμα στο δρόμο γιατί αρκετά διάβασαν και ως εδώ, και μια κόκκινη τεράστια χλαπάτσα σκεπάζει την πόλη σαν να την αγκαλιάζει με τα μεγάλα ημιδιάφανα χέρια της και αφού τα καλύπτει όλα ξαπλώνει ανάσκελα χαμογελώντας με ευχαρίστηση προς τα πάνω ενώ στα αστεράκια (ω!) κρέμονται από τις κλωστές των ρούχων τους μικροί ασημένιοι χορευτές που κάνουν φιγούρες στον αέρα και στη θάλασσα χιλιάδες ψάρια βγαίνουν προς την επιφάνεια προσπαθώντας να κάνουν γκριμάτσες για πρώτη φορά στην ψαροζωή τους και πολλά κεφάλια χωρίς σώμα βγαίνουν απ'τα κουτιά τους και αράζουν πάνω σε βουνοκορφές χωρίς να κάνουν ερωτήσεις το ένα στο άλλο και απλά κοιτάνε το ηλιοβασίλεμα και τα φυτά προσπαθούν να χαμογελάσουν και μια μικρή φωτιά γράφει ένα μικρό τραγούδι επιτέλους και όσα πόδια θάβονται στην άμμο παύουν να κρυώνουν και τα κουνούπια γίνονται όλα φιλικοί συγκάτοικοι στο οικοσύστημα και οι λάμπες μπορούν να ανάβουν χωρίς να παράγουν απαραίτητα ιδέες, και μερικοί μπορεί να έχουν βαρεθεί τη ζωή τους γιατί τα μέσα τους είναι ένα χάλι αλλά επιμένουν να κυνηγάνε ασήμαντα προβλήματα που βλέπουν τριγύρω τους όπως κυνηγάνε τα φωτάκια απ'τα λέηζερ οι γάτες πάνω στα χαλιά λες και είναι ζωντανοί οργανισμοί και κάποιοι άλλοι τους κοιτούν αλλά προσπερνούν και κάποιοι άλλοι αποφάσισαν πως δεν θέλουν να ξαναφτιάξουν ποτέ τίποτα και ίσως αναρωτιούνται γιατί έχουν κόλλα στα χέρια τους και γιατί δεν μπορούν να βγάλουν άχνα και στα συντριβάνια επιπλέουν πλαστικά κουτάλια του γλυκού και ένα χρυσόψαρο ρεύεται και στον αέρα αιωρούνται μικρά ζάρια για περαστικούς αναποφάσιστους και τα πουλιά βγάζουν έξω τα κανονικά τους πόδια που είναι πιο μακριά απ'τα ανθρώπινα και αρχίζουν να τρέχουν στα πεζοδρόμια σα παιδάκια που σχολάνε την παρασκευή και ένας ανακάλυψε πώς να κρατάει τις μυρωδιές των αγαπημένων του παγιδευμένες σε δοχεία και τα καπέλα χωράνε σε όλα τα κεφάλια και οι πόρτες όταν κλείνουν βγάζουν ένα ήχο χαχανητού και τα βιβλία γίνονται όλα πολύχρωμα και μονοσέλιδα και κανένας δεν έχει να πει τίποτα δυσάρεστο και κανείς δεν αποθηκεύει τίποτα και κανείς δεν πετάει τίποτα και κανένα φορτίο δεν είναι βαρύ πια και όλοι μπορούν να ξεχάσουν αν το επιθυμούν και όλο αυτό το κείμενο περιέχει μόνο ένα κεφαλαίο γιατί στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για γράμμα αλλά για τρύπα που κάποια στιγμή θα κλείσει, δε μπορεί
1 σχόλιο:
http://www.youtube.com/watch?v=h0p5O9CeZ58
Δημοσίευση σχολίου